شــــــــدم با چت اســــــیر و مبتلایش/ شــــبا پــــیغام می دادم از برایشـــــ

به مـن می گفت هیجده ساله هستم/ تو اسمت را بگو، مـــــن هاله هستم

بگفتم اسم مــــــن هــم هست فرهاد/ ز دست عاشقی صـــــــد داد و بیداد

بگفتــــ هــــاله ز مــــــــــوهای کمندش/کــــــمان ابــــــرو و قــــــــد بلندشــــ

بگفتــــ چشمان مـــن خیلی فریباست/ ز صـــــورت هـــم نگو البته زیباستــــــ

ندیده عـــــاشق زارش شـــدم مـــــــن/ اسیرش گشته بیمارش شــــدم من

ز بـــس هرشب به او چت می نــمودم/ به او مـــــن کم کم عادت می نمودم

در او دیـــــــدم تمـــــــــام آرزوهـــــــــام/ کــه باشد هـــــمسر و امــــید فـردام

بــــــرای دیدنش بی تابــــــــــ بـــــــودم/ زفکرش بـــی خور و بی خوابـــــ بودم

بــــــه خود گــــفتم که وقت آن رسیده/ کــــه بینــــم چهره ی آن نــــــور دیده

بــــــه او گــفتم که قصدم دیدن توست/ زمــــــــان دیــدن و بوییدن توســـــــت

ز رویارویی ام او طــــــــفره می رفتــــــ/ هراســـــان بــود او از دیدنم ســــخت

خلاصــــــه راضی اش کــــردم به اجبار/ گـــــــرفتم روز بـــعدش وقتــــــــ دیدار

رســــــید از راه، وقتــــــ و روز مــــوعود/ زدم از خـــــانه بــــیرون انـــــدکی زود

چـــــــو دیدم چهره اش قلبم فرو ریخت/ گویی اژدهایی بـــــــر مـــــن آویختـــ

بـــــه جای هــــــــاله ی ناز و فریبــــــــا/ بدیدم زشتــــــــ رویی بـــــــود آنجــــــا

نـــدیدم مــــــن اثـــــر از قــــــد رعــــــنا/ کــــــمان ابــــــــرو و چشــــــم فـــریبا

مســــــن تـر بود او از مــــــــادر مــــــن/ شـــــد صــــــد خاک عالم بر سر من

ز تــــــرس و وحشتــــم از هـوش رفتم/ از آن مــــــاتم کـــــده مـــدهوش رفتم

بــه خود چون آمدم، دیدم که او نیست/ دگر آن هاله ی بی چشم و رو نیست

به خــــود لــعنت فرســـتادم که دیگــــر/ نیابم با چـــــت از بهـــــــر خود همسر

بگفتم ســرگذشتم را بـــــه «جــــاوید»/ بـــــــه شـــعر آورد او هم آنچه بشنید

کـــــه تا گـــــیرند از آن درس عـــــــبرت/ ســــــــرانجامی ندارد قصّه ی چتـــــــ

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: